Hayatımda aşk'a mantıkla yaklaşıp,olayın senaryosunu kafamda kurup,olayı finale baglayıp nasıl olsa olmayacak deyip yaşamadan çizgi çekmişimdir.Ne büyük yanılgıdır bu aslında,şimdi daha iyi anlıyorum.Sonra neden diyorum...Neden duygularılarının özgürce koşmasına,yaşamasına izin vermedin.O sonu belli olmayan duygulara inat.İlla hersey mantıklı mı olmalı.Saçmala dibine vur bu saçmalığın hatta.Dene ne olacak ne kaybedeceksin !!! Neymiş dünya görüşün uyacak,kültürün yakın olucak,aileler aynı yapılarda olucak,bu olacaklar çoktu benim hayatımda.Ya bu adamla evlenemem nasılsa,yaşım küçük,daha ayaklarımın üstünde duramadım gibi çeşitli bahaneleri bulup, kendisini duygularına hapsetmiş bayan mantık işte burda karşınızda.Bunu da anca 29.yaşımda görebiliyorum.Benden çıkıp,genele bakınca bunun, bizim kültür yapımızda da oldugunu kolaylıkla görebiliriz. kız çocukları üstüne kurduğumuz baskılarda buna bir örnektir.Oğlunuz yapar övünürsünüz.Çapkındır benim oglum dersiniz.Hoş hale büründürürsünüz,kızınız yapar nasıl yani der.Tam tersi tepkimeyle karsılık verirsiniz.Sonra o kadar mantıklı yaşayan kız,aşık olmuştur.Eskisi gibi davranamaz.Duygusala baglar.Aşk'a gardını alan bu kız,bütün kalkanlarını yere indirmiş ve birde bakmış ki savunmasız kalmış aşk karşısında.
Aşk tesadüfleri severi boşuboşuna dememişler .Bende tesadüfi hatta nasıl olduğunu bile anlamadan bir ilşkinin içinde buldum kendimi.Resmen herşey kontrolümden çıkmıştı.Mutlu oldum yeri geldi mutsuz oldum her ilişkide ki gibi karmaşık duyguları yaşadım .Ama tek bir şeye emindim aşıktım.Onla birlikte çok şey ögrendim,olgunlaştım.fevri hareketlerimden vazgeçmeye çalıştım ,yeri geldi sineye çektim.Tek taraflı degildi tabi bunlar oda fazlaca yaptı fedakarlıklar,bazı çocuksu huylarıma,sayamıcagım bir çok şeye tehammül etti sabretti.O ve ben belkide ayrı dünyaydık,ortak noktamız belki de sadece aşktı.O olmasaydı kötü zamanları nasıl arkamızda bırakıp hala devam edebilirdik ki.Şimdi daha farklı bir gözle,aşkla bakıyorum.Bu yüzden daha yakışıklı daha yürekli,akıllı bir adam görüyorum karşımda .Hep istedigim bişeydi herşey hakkında konuşabilecegim birinin olması.Yeri geliyor bütün gün spor,yeri geliyor siyaset konuşuyoruz.Hani gönül isterdi ki aşktan meşkten bahsedelim yook nerdee.Oranın adamı degil.
Kadınız duymak isteriz.Seviyormusun diye? Bir kıpırdan ma var der.Şöyle gönlümce dolu dolu bir seni seviyorumu duyamam.Beni sevmese neden birlikte olsun ki.Öyle bir adamda degil bilirim.Bana kalan duymamanın verdigi gönül kırıklıgıdır.Sonra düşünürüm çok sevmiş birini yıllarca.Çok yıpranmış,eskiden çok eskiden yaşanmış,Şu an o duyguları beslemedigini de biliyorum.Acaba toteme mi bagladımı durumu yeminimi var anlamıyorum.Neyse isi kızım takma karsında bişeyler hissettigin bir adam var takilma boyle seylere diyorum.Olayi polyannaya baglıyorum.O kadar aileden biri gibi ki kızsanda sesini duyunca geçebiliyor.O şu anda çok üzgün mutsuz.Bunu en basitinden msn'de yazışırken bile anlayacak kıvama gelmişim.O üzülünce sende üzülebiliyosun.O mutlu olunca sende mutlu oluyosun. Ask boyle bisey galiba.Ben bugün olayi duygusala bagladım..Aşk'la kalın..Sevdiklerinizle yaşlanın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder