KÜLTÜRLERİN ORTAK DİLİ, TÜRKÜ KARDEŞLİĞİ

Çarşamba günü kardeş türküler konserindeydim. Harbiye açık hava tiyatrosu hınca hınç doluydu. Biten bilete karşın, son umutla bilet arayan insanlar ve onun yanında heyecanla konseri bekleyen insan toplulukları. Harbiyenin ayrı bir tarihi dokusu ayrı bir havası vardır. Böyle mekanda kardeşligin ön plana çıktığı, İnsan olmanın yeterli olduğu, bütün kültürlerin ezgilerinin , türkülerinin tek bir ağızdan yürekten söylendiği  bir mekandan bahsediyorum.

Bir baktım karadenizin hırçın dalgalarındaydık, bir baktım balkanların rumelilerin havasındayız. Sonrası memleketimin bütün ezgileri sırayla aktı götürdü bizi oralara. Sadece memleketi mizin mi ?  Hayır. Müzik her zaman evrenseldir. sadece diller farklıdır, duygular hep aynıdır. Muhakkak bir yerde kesişir bişeyler. Ayrıcal bogaziçi halk oyunları dans topluluğuda ayrı görsel bir hava kattı konsere. Arto tunçboyacıyan'ın müzigi, çocuk korosuyla yaptıgı düet, buram buram kardeşlik kokan konuşması. Aklımda kalan bir kaç söylemini de yazmadan geçmek istemem  ''hepimizin anavatanı anne rahmi degil mi ? Eger bugün bir çocuk doğduysa hala umut vardır. Umudunuzu kaybetmeyin.''.  Ara Dinkjian ,Aynur doğanı, Sezen aksunun da konuk sanatçı olarak katıldığı konserde. Özellikle sezen aksu, dünya gözüyle canlı performansını görmek istedigim sanatçılardan birisiydi buda bu konserde nasip oldu. Ayrıca konseri daha renkli daha güzel kıldı.  Aynur doğan' ın hastalanıp katılamaması. Haftalar önce pet şişe atılan konserine inat kendisine alkışlar ıslıklar destek gönderilen bir konserdi burası. Kültürlerin en güzel yansıması sanat degil mi. Bari bununla hayatımıza o renkleri katalım.